-
1 belâ
1) беда́, несча́стье, бе́дствие2) наказа́ние, неприя́тностиbelâ aramak, belâsını aramak — лезть на рожо́н
belâ çıkarmak — вызыва́ть ссо́ру / дра́ку
belâya girmek / çatmak / uğramak — попа́сть в беду́
belâlar mübareği — шутл. пусть пронесёт (о беде, неприятностях)
belâyı satın almak — самому́ навле́чь на себя́ беду́
См. также в других словарях:
belayı satın almak — göz göre göre belayı üstüne çekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
bela — is., Ar. belā 1) İçinden çıkılması güç, sakıncalı durum Kumar, toplum için büyük bir beladır. 2) Büyük zarar ve sıkıntıya yol açan olay veya kimse Hayatta dipdiri yanmak belasından da kurtulmuştum. Y. K. Beyatlı 3) Hak edilen ceza Allah belasını… … Çağatay Osmanlı Sözlük
